Ha u keldi nihoyat uni uchratdim bir kuni soat 18 : 45 larda uyda o'zim edim dadam qayergadir ketgandilar eshik taqilladi ochsam qo'shnimizni bolasi munisa apa adangiz ichib uxlab yotib qoptilar dedi hayolim qochib yugurib bordim dadam yotardi qo'llardan tortdim kuchim yetmasdi nima qilishni bilmasdim shunda qayerfandir ovoz keldi hoy yordam kerak emasmi yomon bo'lmasdi dedim shunda uni ko'rdim boshida etibor bermadim bir ammalab birga ko'tardik va uyga olib keldik va joylariga yotqizdik voyey jonin uh rahmat sizga dedim yo'g'e nima deyapsiz mani o'rnida bowqa bo'lganda ham shunday qilardi dedi xo'p kiring yaxshi qiz shu yerda yashaysizmi ha shu qishloqda buvim turadilar ularnikiga kelgan edim dedi xo'p keling dedim ismizni aytmadizku. munisa maniki jaxongir xo'p kelinig deb xayirlashdim u ketdi ertaga yana ishga bordim ishim tugap uyga qaytayotsam orqamdan kimdir gapirdi hoy qiz qaliysiz man ketaverdim orqaga qaramadim ha shunaqada endi a axiri tuxtab ha nima deysan dedim voy hechnima uzur faqat dadangiz yaxshimi deb soramoqchi edim yaxshi dedimda ketaverdim uyga bordim dadam ha keldingmi ovqat qil dedi xop deb kichiri qildim shuyam ovqatmi deb yedi nokas man xonamga kirib yotdim ertalab uydan chiqdim va ishga ketdim uni ko'p korardim u hech kimga o'xshamasdi asta asta bir birinizga yaqinlashib borardik bilmadim uni sevib qoldinmikan deb o'ylardim ancha gaplashib yurardik lekin manga qo'lini uchini ham tekizmasdi lekin oyning 15 yorug' bo'lsa 15 qorong'u ekan yana qora kunlar boshlandi davomi bor bular 90% hayotimda bo'lgan azgina shirin xotiralarimga ramantika qo'shdim uzur kimnidir xafa qilgan bo'lsam.